وَ مِنْ كِتاب لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از نامه های آن حضرت است
اِلى عَبْدِ اللّهِ بْنِ الْعَبّاسِ، وَ قَدْ تَقَدَّمَ ذِكْرُهُ بِخِلافِ هذِهِ الرِّوايَةِ
به عبداللّه بن عباس که پیش از این به صورتی دیگر آمـده است (نامه 22)
اَمّا بَعْدُ، فَاِنَّ الْمَرْءَ لَيَفْرَحُ بِالشَّىْءِ الَّذى لَمْ يَكُنْ لِيَفُوتَهُ، وَ يَحْزَنُ
اما بعد، آدمی از رسیدن به چیزی که از او فوت نمی شد خوشحال می گردد، و از فوت چیزی که
عَلَى الشَّىْءِ الَّذى لَمْ يَكُنْ لِيُصيبَهُ. فَلايَكُنْ اَفْضَلُ ما نِلْتَ فى
نصیب او نمی گشت اندوهناک می شود (این خوشحالی و اندوه بیجاست). برترین برنامه از دنیایت
نَفْسِكَ مِنْ دُنياكَ بُلُوغَ لَذَّة اَوْ شِفاءَ غَيْظ، وَلكِنْ اِطْفاءَ باطِل اَوْ
نزد تو رسیدن به کامیابی یا به کار بردن خشم و غضب نباشد، باید بهترین کار نزد تو نابود کردن باطل یا
اِحياءَ حَقٍّ. وَلْيَكُنْ سُرُورُكَ بِما قَدَّمْتَ، وَ اَسَفُكَ عَلى
زنده کردن حق باشد. باید خوشحالیت معطوف به چیزی شود که از پیش فرستاده ای، و اندوهت بر
مـا خَلَّفْـتَ ، وَ هَمُّـكَ فيـما بَعْـدَ الْمَـوْتِ .
ثروتی که بعد از خود به جای می گذاری، و اندیشه ات متوجه جهان بعد از مرگ باشد.